-
1 rościć
rościć (roszczę): rościć (sobie) prawo oder pretensje (do G) Anspruch erheben (auf A), beanspruchen (A);rościć sobie pretensje do wydawania ocen sich ein Urteil anmaßen -
2 rościć
rościć [rɔɕʨ̑iʨ̑] <-szczę, -ści>vt\rościć sobie prawo do czegoś sich +dat das Recht auf etw +akk anmaßen -
3 pretensja
fAnspruch m, Forderung f -
4 powoływać
I. vt\powoływać kogoś na świadka jdn als Zeugen benennenpowołać kogoś na stanowisko ministra spraw zagranicznych jdn zum Außenminister berufen2) ( wzywać)\powoływać kogoś do wojska jdn zum Militär[dienst] einberufen3) \powoływać coś do życia etw ins Leben rufenII. vr1) ( opierać się na)\powoływać się na czyjąś wypowiedź sich +akk auf +akk jds Aussage berufen, auf +akk jds Aussage Bezug nehmenmożesz się na mnie powołać du kannst dich auf mich berufen2) ( rościć sobie)\powoływać się na prawo/przywilej sich +akk auf ein Recht/Vorrecht berufen [ lub stützen] -
5 pretensja
pretensja [prɛtɛw̃sja] frościć sobie pretensje do czegoś etw beanspruchen, Anspruch auf etw +akk erhebenmieć pretensję do kogoś [o coś] jdm Vorwürfe mPl [wegen einer S. +geh ] machen -
6 Anspruch
Anspruch m1) ( Anrecht)2) ( Forderung)\Anspruch auf etw ( akk) erheben Person: rościć sobie prawo do czegoś; Theorie: mieć aspiracje do czegoś3) ( Gebrauch)ein Angebot in \Anspruch nehmen korzystać [ perf s-] z ofertyein Recht in \Anspruch nehmen wykorzystać prawohohe Ansprüche an jdn stellen Person: wiele od kogoś wymagać; Aufgabe: stawiać komuś wysokie wymagania5) jdn in \Anspruch nehmen Arbeit: pochłaniać kogoś -
7 beanspruchen
beanspruchen * [bə'?anʃprʊxən]vt1) ( fordern)etw \beanspruchen Schadenersatz domagać [ perf domóc], się czegoś, żądać czegośein Territorium [für sich] \beanspruchen rościć [sobie] prawo do terytoriumjds Gastfreundschaft \beanspruchen korzystać [ perf s-] z czyjejś gościnności4) ( strapazieren)beruflich sehr beansprucht sein być zawodowo bardzo obciążonym [o zajętym]
См. также в других словарях:
pretensja — ż I, DCMs. pretensjasji; lm D. pretensjasji (pretensjasyj) zwykle w lm 1. «prawo, które sobie ktoś rości do czegoś; wymaganie, żądanie, roszczenie» Dochodzić swych pretensji. Odstąpić od jakichś pretensji. Rościć sobie, wysuwać, zgłaszać jakieś… … Słownik języka polskiego
pretendować — ndk IV, pretendowaćduję, pretendowaćdujesz, pretendowaćduj, pretendowaćował książk. «rościć sobie prawo do czegoś; starać się, ubiegać się o coś» Pretendować do jakiejś godności, do jakiegoś stanowiska. Pretendować do czyjejś ręki. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
pretensja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. pretensjasji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} chęć otrzymania czegoś jako należnego sobie; żądanie, roszczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rościć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uzurpować — ndk a. dk IV, uzurpowaćpuję, uzurpowaćpujesz, uzurpowaćpuj, uzurpowaćował, uzurpowaćowany «bezprawnie zagarniać, zagarnąć władzę, przywłaszczać, przywłaszczyć sobie prawo do czegoś; rościć niesłuszne pretensje do czegoś» Uzurpować sobie prawo do… … Słownik języka polskiego
prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… … Słownik języka polskiego
